Sopot to zdecydowanie kurort z wyższej półki, a znalezienie noclegu w sezonie graniczy z cudem. Tym bardziej cieszę się, że miałam możliwość przyjechać we wrześniu i zwiedzać bez tłumów.
Po powrocie zaczęłam szukać szczegółowych informacji o domach i miejscach, które widziałam. I zrobiłam podsumowanie, mini-przewodnik po tym, co ważne w historii miasta.
Do Lubina można dojść z Międzyzdrojów niebieskim szlakiem spod Muzeum Przyrodniczego WPN (10 km) albo pojechać busem. Ja pojechałam, żeby mieć więcej czasu na miejscu, i wróciłam pieszo.
Głównym celem było grodzisko, Jezioro Turkusowe i, ogólnie, relaks wśród przyrody.
Do Karsiboru, który jest częścią Świnoujścia, można dojechać autobusem nr 5. Odchodzi z okolic promu i dworca kolejowego. Jakby się nie jechało, należy to zrobić koniecznie! Żałuję, że miałam tylko 1 dzień. Do zobaczenia jest przede wszystkim przepiękny wiejski cmentarz ewangelicki i bardzo ciekawy kościół.
Łagów nazywany jest "Perłą Ziemi Lubuskiej" i nie jest to przesada. Już dawno nie byłam w tak pięknym miejscu. To raj dla osób, które chcą odpocząć wśród przyrody, popływać, a jednocześnie pozwiedzać. Dookoła lasy, krystalicznie czysta woda i zabytki w bliskiej od siebie odległości. Łagów posiada cechy uzdrowiska klimatycznego - w XVIII w. powstała tu pierwsza pijalnia wód mineralnych.
Każda z tych wsi ma coś innego do zaoferowania, ale jedno mają wspólne - są to owalnice (z wyjątkiem Łagowa), najpopularniejszy typ wsi na Ziemi Lubuskiej. Zachował się w nich średniowieczny plan osady. Najstarsza jest Wielowieś - pierwsza wzmianka pochodzi prawdopodobnie z 2 poł. XIII w.
Koło początkowo chciałam odwiedzić z powodu zamku i spichlerza, ale im więcej czytałam, tym bardziej wzrastała mi motywacja. I nie rozczarowałam się - miasto z zabytkami, ale nie turystyczne, autentyczna starówka z klimatem, przyroda i spokój. O to chodziło!
Tuchola uznawana jest za stolicę Borów Tucholskich. Miasto zrobiło na mnie ogromne wrażenie wąskimi uliczkami, starą zabudową i średniowiecznymi murami.
Słońsk ma tylko 1 minus - dojazd. Nie jeździ tam kompletnie nic, ale jak człowiek zdeterminowany, to jakoś dotrze. Ja - stopem i pieszo. Było warto, i z powodu zabytków, i przyrody.
W planach był tylko wypad do stadniny koni w Bielinie, a doszło jeszcze Gądno i, zupełnie niespodziewanie, Moryń. Z upływem dnia robiło się coraz ciekawiej!
Ale od początku.
Kostrzyn nad Odrą kojarzy się przede wszystkim z niesamowitym Starym Miastem, Twierdzą Kostrzyn, "polskimi Pompejami". Faktycznie, głównie dlatego tam pojechałam. Ale miasto, mimo że prawie całkowicie zniszczone w 1945, ma niezaprzeczalny urok, atmosferę i piękną przyrodę dookoła. I, na szczęście, nie wszystkie zabytki zostały utracone.
W Witnicy warto odwiedzić Park Drogowskazów i Słupów Milowych Cywilizacji i pochodzić ulicami, gdzie zachowało się wiele pięknych, starych domów. I absolutnie nie można przegapić dawnych ścieżek rowerowych - nigdzie takich nie widziałam!
Celem tej wędrówki była, oczywiście, kaplica templariuszy w Chwarszczanach. Można tam dojść szosą od PKP Namyślin (ok. 5 km), ale stwierdziłam, że lepiej zobaczyć Gudzisz niż go nie zobaczyć, więc nadłożyłam kilka km. A Reczyce wpadły przy okazji, jak wracałam.
Dąbroszyn był jednym z największych majątków w Nowej Marchii i w całej Brandenburgii. Do zwiedzenia jest przepiękny folwark, pałac, park i kościół z mauzoleum właścicieli.
