Kuligów nad Bugiem

Kuligów to przede wszystkim skansen i rozlewiska Bugu. Położony jest przepięknie! Poza skansenem nie ma tam, niestety, drewnianej architektury, kapliczek, krzyży itd., ale natura w pełni to wynagradza.


Znalazłam tylko taki "niedobitek" :)

Ale od początku. Dojechałam z Warszawy autobusem podmiejskim do Starych Załubic i stamtąd poszłam do Kuligowa. Droga wyglądała tak:

A za chwilę tak:

I bez takiej tablicy wiadomo, że jest się w miejscu
niezwykłym :) 
Ta ścieżka za wałem prowadzi nad rzekę, ale wtedy jeszcze o tym nie wiedziałam, zresztą w tym momencie celem był


Skansen Kultury Ludowej i Ziemiańskiej.








Wizyta w skansenie trwała kilka godzin, i to nawet nie tyle z powodu ilości eksponatów, bo nie jest ich aż tak dużo, co z powodu właściciela, Wojciecha Urmanowskiego, który jest człowiekiem absolutnie wyjątkowym. Stworzył ten skansen w 2000 r. i praktycznie sam się wszystkim zajmuje. Można tam zobaczyć naprawdę piękne przykłady budownictwa drewnianego z Mazowsza i Podlasia, m.in.:

Obora, Mazowsze, Olszyny, 2 poł. XX w.

Wozownia, Mazowsze, Trojany, 1 poł. XX w.

Stodoła, Podlasie, Widowo, XIX/ XX w.

Chałupa z Podlasia, gm. Sokółka, 2 poł. XIX w.

Po wyjściu ze skansenu lekko się zaplątałam i niewiele brakowało, a w ogóle nie dotarłabym nad właściwy Bug. Wbrew pozorom tam to jest całkiem możliwe, mimo że wieś jest przecież nad rzeką! Zmyliły mnie rozlewiska, bo cały czas byłam nad wodą. Oczywiście nie był to żaden problem - zobaczyłam więcej niż gdybym od razu padła na brzegu :)
Zanim znalazłam Bug, wyszłam prawie za Kuligów. Krajobrazy były różne: piach, woda, trzciny.

A główny nurt Bugu znalazłam praktycznie w ostatniej chwili, bo już czekałam na autobus. Ścieżka przy czerwonej tabliczce, o której pisałam na początku, prowadzi tam, gdzie najpiękniej i gdzie na pewno wrócę. Oby jak najszybciej!

https://skansenkuligow.wordpress.com/
https://www.facebook.com/skansen.kuligow/photos/a.354247004646543.81695.188195861251659/363732720364638/