Kartuzy słyną z kolegiaty i ja też głównie dlatego tam pojechałam. Poza tym chciałam porównać Kartuzy i Kościerzynę, bo oba miasta rywalizują o miano stolicy Kaszub. Jedno jest pewne - są zupełnie inne i oba warte odwiedzenia.
Dawny zespół klasztorny zakonu Kartuzów (...) jest wizytówką Kartuz i najcenniejszym zabytkiem miasta. Świątynia posiada bogaty wystrój wnętrza, spośród którego najcenniejsze są barokowe stalle, renesansowy ołtarz główny, XVII-wieczne obrazy autorstwa słynnego malarza Hermana Hana, a także bogato ornamentowane kurdybany (okładziny ze skóry) zdobiące ściany prezbiterium. Charakterystycznym elementem architektury kościoła jest XVIII-wieczny dach, przypominający kształtem trumnę. (...) Kościół klasztorny uznawany jest dziś za jeden z najcenniejszych obiektów sakralnych Kaszub.
zwiedzajkaszuby.pl
Najpierw obeszłam zabudowania gospodarcze widoczne po lewej stronie zdjęcia i refektarz (w środku). Informacje pochodzą z Dziennika Urzędowego Województwa Pomorskiego.
Ciekawostka - na zdjęciu widać również chaczkar ormiański, dar od kartuskich Ormian.
 |
Dom, 1896; ul. Klasztorna 12 (część d. folwarku przyklasztornego) |
 |
D. słodownia klasztorna, XIV/XV w., 1690, przebud. 2 poł. XIX w.; ul. Klasztorna 14 |
Słodownia została wzniesiona w średniowieczu na wewnętrznym dziedzińcu klasztoru. Spaliła się w 1690, ale odbudowano ją w tym samym roku. Przebudowa w XIX w. zniekształciła pierwotny charakter wnętrz.
 |
D. młyn-spichlerz klasztorny, XV w., przebud. XIX w., d. browar klasztorny, XIV/XV, 1645, poł. XIX, ok. 1910?; ul. Klasztorna 16 i 18 |
Budynek mieścił spichlerz i 2 niezależne od siebie młyny uruchamiane przez 2 ciągi turbin napędzanych wodą z kanału biegnącego pod obiektem, łączącego jez. Karczemne i Klasztorne. Ok. poł. XIX w. został podwyższony, a wnętrze przebudowano na mieszkania.
Browar znajdował się na zewnętrznym dziedzińcu klasztoru. Pierwsza wzmianka o nim pochodzi z 1595. W XVII w. przesklepiono pomieszczenia browarne. W dolnej kondygnacji, obok browaru, powstały warsztaty stolarskie, krawieckie i piekarnie, a w górnej urządzono mieszkania gościnne. W poł. XIX w. browar został adaptowany na cele mieszkalne.
 |
D. refektarz kartuzów, XIV/XV w. |
W l. 1842-1887 refektarz był miejscem kultu protestanckiego (do chwili wybudowania kościoła ewangelickiego). Od 1894 należy do parafii katolickiej.
 |
Sklepienie gwiaździste w refektarzu (ob. kawiarnia) |
 |
Kolegiata pw. Wniebowzięcia NMP, 1383-1405, 1730-1733 |
Wewnątrz, nad wejściem głównym, znajduje się tarcza jednowskazówkowego zegara. Na końcu wahadła umieszczono postać anioła z kosą. Z kolei na zewnątrz, nad zegarem na zdjęciu obok, widać trupią czaszkę. Nie rzuca się w oczy, kilka osób jej szukało.
Powstanie Kartuz, początkowo jako osady przyklasztornej, przypada na pierwsze lata założenia i działalności klasztoru kartuzów „Raj Maryi” (1382). (...)
Pierwsze wzmianki o osadzie przyklasztornej, która z czasem stała się centrum życia społecznego, politycznego, gospodarczego oraz kulturalnego pochodzą z 1391 roku (...) Data ta stanowi początek pisanych dziejów Kartuz.
historiamagazyn.pl
 |
Ołtarz główny, 1639, warsztat pomorski, kurdybany, 2 poł. XVIII w. |
 |
D. ołtarz główny, 1444, w Złotej Kaplicy |
 |
D. erem kartuzów, 1400, XX w. (jedyny zachowany w Polsce) |

Na cmentarzu po drugiej stronie ulicy pochowany jest
Aleksander Majkowski (1876-1938), autor słynnej epopei kaszubskiej
"Życie i przygody Remusa".
W pobliżu rośnie ponad 500-letnia lipa.
Ul. Wzgórze Wolności dalej prowadzi do kaplicy Św. Krzyża i do Arboretum Leśników Kartuskich. Arboretum może trochę zaniedbane, ale myślę, że spacer byłby przyjemny gdyby nie deszcz...
 |
Dom, 1904, z tyłu warsztaty; ul. Wzgórze Wolności 5 |
 |
Kaplica Św. Krzyża na Górze Spiczastej, 1653, 1989 |
Kaplica powstała prawdopodobnie na pamiątkę męczeńskiej śmierci zakonników podczas I wojny szwedzkiej. Jest też teoria o miejscu zlotów czarownic.
Po zniszczeniu w 1. ćw. XIX w. zachowała się w ruinie wieża z elewacją zachodnią i fragmentami murów bocznych. W l. 90. XX w. kaplica została odbudowana. Przy wejściu wisi kartka o zbieraniu ofiar na wyposażenie kaplicy i informacja o nabożeństwach, ale są bardzo rzadko i raczej się nie wejdzie.
Do kaplicy przylegała niegdyś
drewniana wieża widokowa wybudowana w 1910 przez niemieckie Towarzystwo Upiększania Osady. Znalazłam
artykuł z 2023 o jej ew. odbudowie.
A teraz ul. 3 Maja, rynek i okolice.
 |
SP nr 1, 1915; ul. 3 Maja 14 (1. szkoła w Kartuzach) |
 |
Dom, 1903, ob. Prokuratura Rejonowa; ul. 3 Maja 15 |
Kamienica w okresie międzywojennym mieściła Powiatową Kasę Chorych.
 |
Willa, 1920; ul. 3 Maja 10 |
Od k. XVIII w. funkcjonowała tu pierwsza apteka w Kartuzach, przy której znajdowały się zabudowania gospodarcze oraz herbarium z parkiem. Ok. 1920 na miejscu starego, parterowego budynku wzniesiony został ob. budynek (Dziennik Urzędowy Województwa Pomorskiego).
W TYM MIEJSCU W 1834 ROKU
POWSTAŁA PIERWSZA APTEKA
W KARTUZACH.
W LATACH 1919 - 1945
WŁAŚCICIELEM JEJ BYŁ,
POCHODZĄCY Z BAWARII,
FARMACEUTA DANIEL CHRIST.
 |
Dom, siedziba starostwa, po II w. św. Sąd Rejonowy, ob. Starostwo Powiatowe, Wydział Budownictwa, pocz. XX w.; ul. Kościuszki 26/ 3 Maja |
 |
Dom, poł. XIX w.; ul. 3 Maja 5 |
 |
Dom mieszkalny, k. XIX w.; ul. 3 Maja 3 |
Znalazłam
artykuł z 2024 dotyczący pomysłów na zagospodarowanie tego budynku. Jak dla mnie, to jeden z najpiękniejszych domów tego typu w mieście.
Przy pl. Św. Brunona, na rogu Klasztornej, stoi kapliczka św. Brunona. Powstała w 1731, ale obecna to rekonstrukcja z 1948. Oryginalna, XVIII-wieczna, figura patrona Kartuz została skradziona - kopię wstawiono w l. 90. XX w.
 |
Domy mieszkalne, 2 poł. XIX w.; pl. Św. Brunona 7 i 6 |
 |
Ul. Jeziorna 11 a |
 |
Ul. Jeziorna 24 i 22 (poł. XIX w.), 20 (1880), 18 (1901) |
 |
Kamienica secesyjna, 1905; ul. Jeziorna 38 |
Można iść dalej, skręcić w ul. Polną i
Promenadą Asesora okrążyć Jez. Karczemne.
Przy ul. Gdańskiej znajduje się wiele zabytkowych kamienic.
 |
D. hotel, XIX/XX w.; ul. Gdańska 15 |
W parku między ul. Parkową i Hallera stoi pomnik 500-lecia Kartuz z 1882 (cokół z 1920) z napisem:
1382 CARTHAUS 1882
To najstarszy pomnik w mieście. Upamiętnia przybycie zakonników kartuskich. Medalion również został zmodyfikowany w 1920 z powodu zmiany pisowni nazwy miasta. To informacja z tablicy, której nie rozumiem. W 1920 "Karthaus" zmieniono na "Kartuzy" (wg historiamagazyn.pl).
Jest też pomnik MB Królowej Korony Polskiej z ciekawą historią.  |
Kamienica secesyjna; ul. Parkowa 12 |
 |
Kamienica secesyjna, XX w.; ul. Parkowa 16 |
Przy ul. Parkowej 2 znajduje się poczta z 1890 w stylu manieryzmu niderlandzkiego.
Ul. Dworcowa prowadzi na rynek.
 |
Dom, d. Szkoła Żeńska, ob. Starostwo Powiatowe, pocz. XX w.; ul. Dworcowa 1 |
Kościół św. Kazimierza na rynku to d. kościół ewangelicki z 1887. Na prawo od wejścia widać kamień węgielny z datą "1886". Wewnątrz są ładne, XIX-wieczne, witraże i neogotycki ołtarz boczny. Jeden z ciekawszych domów, z pocz. XX w., stoi pod adresem Rynek 3.
A stąd już blisko do spraw kolejowych.
 |
Dworzec, 2017 |
Obecny dworzec jest prawie taki sam jak pierwszy, co widać na
zdjęciu z l. 1896-1900. I bardzo dobrze!
 |
Dworzec autobusowy, 2017 |
Dworzec autobusowy jest wg mnie REWELACYJNY! Najładniejszy, jaki widziałam.
 |
Wieża ciśnień, 1906, użytkowana do l. 70. XX w.; ul. Kolejowa |
Przeszłam się również ul. Majkowskiego i zdecydowanie było warto, bo znalazłam rzeczy, o których nie wiedziałam.
W parku po lewej stronie był niegdyś cmentarz ewangelicki, a za nim - żołnierzy radzieckich.
 |
Cmentarz Żołnierzy Radzieckich; ul. A. Majkowskiego 12 |
Tuż za cmentarzem, pod nr 7, znajduje się willa z 1899, a pod 9 - dom A. Majkowskiego.
Najciekawszy był dla mnie dom naprzeciwko.
 |
Dom w stylu modernizmu, 1933; ul. A. Majkowskiego 22 |
LH
1933
 |
"Artykuły kolonialne" ? |
 |
? |
 |
Nowe Osiedle (robotnicze), l. 40. XX w. |
Podczas wojny firma Tiefbau Unternehmung Heinrich Speck wybudowała tzw. Nowe Osiedle dla ewakuowanych z Nadrenii i Westfalii ofiar alianckich bombardowań lotniczych.
Bardzo mi się podoba. Ładne domy, spokojna okolica i bliskość jeziora.
Przeszłam na promenadę i szłam wzdłuż wschodnich brzegów obu jezior.
 |
Jez. Klasztorne Małe |
 |
Jez. Klasztorne Duże |
Tu będzie raj! Plaża jest nieduża, ale przepiękna, ma powstać infrastruktura. Nie pływałam z powodu pogody i braku czasu, ale zdecydowanie mam to w planach.
Tego jeziora nie można okrążyć, więc cofnęłam się do ul. Majkowskiego, przeszłam przez mostek i wróciłam zachodnim brzegiem Jez. Klasztornego Małego, tj. Aleją Filozofów, do kolegiaty. Po drodze wstąpiłam na Wyspę Łabędzią.
Kartuzy polecam i z powodu zabytków, i pięknego położenia. Trochę przypomina mi to
Łagów, bo też dawne centrum znajduje się między 2 jeziorami, od północy i od południa. Tam zamek, tu kolegiata.
W okolicy warte odwiedzenia są kręgi w
Węsiorach, a także
Żukowo i
Borkowo, gdzie miałam przesiadkę jadąc z Kościerzyny. Jest dodatkowy powód, żeby wrócić.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz