Będąc w Chojnicach, nie mogłam nie odwiedzić legendarnych Swornegaci. To jedna z największych i najstarszych wsi w południowej części Kaszub, w której kultywowane są kaszubskie tradycje. Położona jest na terenie Zaborskiego Parku Krajobrazowego i sąsiaduje z Parkiem Narodowym Bory Tucholskie. Mnóstwo tu gospodarstw agroturystycznych i kajakarzy.
Ze względu na radosne skojarzenia od razu przytoczę 2 teorie dotyczące nazwy wsi:
- Wg Kazimierza Nitscha sworne gacie oznaczają zwarte groble (gać – pomost z faszyny, pęków gałęzi i słomy, sworny wg słownika etymologicznego Aleksandra Brucknera jest jednoznaczne z dzisiejszym zgodny, jednomyślny)
- Współcześnie, najbardziej popularną wersję stanowi ta mówiąca o pochodzeniu nazwy miejscowości od dwóch kaszubskich słów: swora- warkocz pleciony z korzeni sosnowych, wykorzystywany przez tutejszych mieszkańców do umacniania- gacenia brzegów rzeki.
Plebania, 1901; ul. Mestwina |
...i ul. Mestwina doszłam do Brdy.
Brda - zdj. z "Koziego Mostu" |
Na cmentarzu w pobliżu kościoła znalazłam kilka starych nagrobków i ten na zdjęciu. Zwróciłam na niego uwagę z powodu psa, ale nie wiem, kim jest ta postać.
Cmentarz przy kościele pw. św. Barbary |
Kaszubski Dom Rękodzieła Ludowego; ul. Kościerska 10/2 |
W Kaszubskim Domu Rękodzieła Ludowego znajduje się IT oraz sklepik z pamiątkami. Można też zobaczyć sprzęty niegdyś używane w gospodarstwie domowym.
W sąsiednim budynku organizowane są wystawy, ale to zostawiłam na później, bo akurat przestało na moment padać. Główną drogą doszłam do jeziora, a potem na plażę.
Jezioro Karsińskie |
Pod wiatą na przystani wioślarskiej spędziłam ok. pół godziny, ale cały czas lało, więc wróciłam biegiem do centrum.
Ten piękny dom jest przy głównej ulicy, a droga za nim prowadzi na plażę.
Okolice przystanku; ul. Sosnowa |
Zaczęło się przejaśniać, a do autobusu miałam jeszcze trochę czasu, więc drogą widoczną na zdjęciu poszłam do lasu. Było pięknie!
Postanowiłam jeszcze raz sfotografować kościół św. Barbary i okolice, bo w słońcu wszystko wyglądało lepiej, no i miałam nadzieję, że może uda się wejść, ale niestety...
Kościół pw. św. Barbary, 1912-1916 |
Autorem projektu był Fritz Kunst z Kolonii. (...)
Sylwetką kościół nawiązuje do starej kaszubsko-pomorskiej tradycji architektonicznej. Hełm wieży, wykonany z miedzianej blachy, kształtem przypomina cebulę.
pomorskie.travel
Drewniany kościół z 1742, który stał obok i w którym odbywała się część mszy, został w l. 80. XX w. przeniesiony do Kaszubskiego Parku Etnograficznego we Wdzydzach Kiszewskich.
Ul. Mestwina |
A.D. 1912 |
Wchodząc do wnętrza kościoła warto zwrócić uwagę na polichromie, których autorem jest brat księdza Franciszka Drapiewskiego - Władysław. Kolorystycznie nawiązują one do krajobrazów okolicy. Ciekawe są również trzy ołtarze i organy o bogatej dekoracji. Wykonali je artyści z Bawarii. Uwagę przykuwają również wspaniałe żyrandole wykonane z drewna i rogu.
pomorskie.travel
Robiło się coraz ładniej, a było dopiero po 15, więc spontanicznie wysiadłam w Charzykowach. Byłam tak blisko, że nie mogłam odpuścić...
Kawa w zaprzyjaźnionej knajpce, spacer po promenadzie, pomost i, oczywiście, tragiczny finał. Mokre ciuchy wróciły ze mną do Warszawy :)
07.07.24
W skansenie we Wdzydzach Kiszewskich znalazłam poprzedni, przepiękny!!!, kościół.
Kościół ze Swornegaci, ok. 1700, dzwonnica, 1740 |
Kaszubski Dom Rękodzieła Ludowego
Pięknie to pokazałaś, choć pogoda popsuła się nieco. Na pewno gacie jako warkocze ze słomy (lub innych materiałów) służące do utykania (ocieplania) są potwierdzone z terenu chyba całej Polski. Sworne? Chyba tylko z Kaszub. Jak do mnie bardziej przemawia druga wersja pochodzenia nazwy.
OdpowiedzUsuńTam musi być pięknie, jak jest pogoda, ale i tak się cieszę, że pojechałam. Tym bardziej, że nie planowałam. W ogóle w te wakacje zrobiłam więcej niż zakładałam, sporo rzeczy wyszło przy okazji.
Usuń